Ανθρωποφαγία

poetry must be...... etc. etc.

(εργασία πάνω στο έργο του Ιερώνυμου Μπος)

Ένα οργισμένο ποίημα

Ανθρωποφαγία

οι κόρες των ματιών τους

διαστέλλονται όταν οσμίζονται την απληστία.

Μπράβοι και επιστάτες,

σκιάχτρα για αποστάτες,

μπάτσοι να επιτηρούν αφ' υψηλού τους διαβάτες.

Μια κοινωνία ολόκληρη παθητικά ηδονίστηκε

με τις συνειδητές της φρεναπάτες.

Ανθρωποφαγία

Υπουργοί λογοκοπούν

βαφτίζοντας την ανομία.

Κι’ η αποστέρηση καλλωπισμένη,

πάντοτε φλέρταρε με σαδισμό την εργασία.

Οι γλώσσες στα στόματα ξεραίνονται

όσο οι μικροί αστοί με γλύκα γεύονται,

τις ματωμένες φράουλες.

Βιώματα αλέθονται,

οι συνειδήσεις νέμονται

βορά σε επηρμένους άνδρες.

Ανθρωποφαγία

Στα χωράφια πυροβολούν

στις ειδήσεις τους φλυαρούν.

Στα σαλονάκια λεξιθηρούν

(κανίβαλοι ανασταίνονται

και στις πλατείες περιφέρονται

για να τρομοκρατούν)

Δεν θέλουνε αυτόβουλους

τους χαρακτήρες που θα δρουν.

Θέλουνε μάρτυρες και υποτακτικούς,

ατομιστές που να μεμψιμοιρούν.

Οι ώρες της αφθονίας τους όμως, στέκουν(ε) μετρημένες

όταν τον ιλασμό θ' αποζητούν

οι ζωές από το φόβο τους θα είναι παγωμένες.

Υγ: Όταν το έγραφα άκουγα αυτό εδώ!